عسل همواره یکی پرطرفدارترین خوراکی‌های موجود در آشپزخانه و در عین حال درمان کننده خیلی از بیماری‌ها بوده است. در کل کره خاکی اجداد ما از فواید عسل به خوبی اطلاع داشتند. اولین کاربردهای شناخته شده عسل در معالجه های دارویی به حدود ۴۰۰۰ سال قبل بر روی کتیبه های سنگی بر جای مانده از اقوام سومری باز می‌گردد.
مصرف عسل باکتری هایی را که آکنه ایجاد می کند، از بین می برد. با استفاده از عسل به صورت موضعی می توان زخم های دیابتی را درمان کرد.سلول های مرده پوست را از بین می برد و باعث نرمی آن می شود، خط های ایجاد شده روی صورت را کاهش می دهد و خشکی آرنج و پاشنه پا را برطرف می کند. نرم کننده حاوی عسل، از ایجاد موخوره جلوگیری می کند و باعث براقی مو می شود.روند سوخت و ساز را تسریع می بخشد و باعث کاهش وزن می شود.

اگر چه عسل طبیعی تاریخ انقضا ندارد و حتی بعد چندین سال هم فاسد نمی‌شود اما این به آن معنا نیست که خواص این ماده نیز در طول سالیان تغییر نمی‌کند. به طور کلی عسل تازه بیشترین میزان آنزیم و مواد موثره‌ی را دارد و هر چه زمان بگذرد میزان خواص عسل کاهش پیدا می‌کند.

معمولا توصیه می‌شود هنگام خرید عسل، دقت داشته باشید که عسل تازه برداشت باشد و یا نهایتا برای یک یا دو سال پیش باشد. چرا که عسل هر چه قدر بیشتر بماند میزان HMF آن، که گفته می‌شود یک ماده سمی است افزایش می‌یابد و عملا خواص عسل طبیعی نیز کاهش می‌یابد.